* Απλά αυτό το blog, είναι ένα ημερολόγιο ...

Καταγράφουμε αμερόληπτα τα γεγονότα, που παρατηρούμε γύρω Μας. Aυτό το blog, είναι ένα Ιντερνετικό ημερολόγιο ...

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΔΩΡΕΑΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟ ΔΩΡΕΑΝ  ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ  ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ !
-ΜΠΕΣ  ΝΑ  ΔΕΙΣ !

http://www.study4exams.gr/index.html

.Με τον ιστότοπο «Προετοιμάζομαι για Πανελλαδικές - Ψηφιακά Εκπαιδευτικά Βοηθήματα», που ξεκινά τη λειτουργία του παράλληλα με την έναρξη της σχολικής χρονιάς 2010-2011, το Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων εγκαινιάζει μια νέα δράση, με στόχο να στηρίξει αποτελεσματικά την προσπάθεια όλων των μαθητών της Γ’ τάξης Λυκείου, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τους για τις πανελλαδικές εξετάσεις.

.

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Βαθμολόγησε τον καθηγητή σου

Δημιουργία τριών φίλων η ιστοσελίδα... κριτικής !«Υπέροχη! Μεταδοτική, συστηματική και συνεπέστατη! Το μόνο κακό είναι ότι είναι λίγο ειρωνική! Κατά τα άλλα άψογη σε όλα!» γράφει ένας φοιτητής για καθηγήτρια του στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Αυτό είναι ένα από τα σχόλια που θα βρει κανείς στην ιστοσελίδα www.rateyourprofessor.gr  , όπου φοιτητές μπορούν ανώνυμα να κάνουν σχόλια για τους καθηγητές τους αναλαμβάνοντας για μια φορά το δικό τους ρόλο.

Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί. Στους τέσσερις μήνες που λειτουργεί η ιστοσελίδα οι αξιολογήσεις έχουν ξεπεράσει τις 40.000, ενώ περισσότεροι από 3.600 καθηγητές έχουν δεχθεί εύσημα ή έχουν υποστεί αρνητική κριτική. Από αυτούς 142 έχουν δηλώσει εθελοντικά συμμετοχή για να αξιολογηθούν. Τα σχόλια που εμφανίζονται στην ιστοσελίδα περνούν από τον έλεγχο των δημιουργών του σάιτ. Οι υβριστικοί χαρακτηρισμοί δεν έχουν καμία θέση στην αξιολόγηση, όπως και προσβλητικά σχόλια για την προσωπικότητα ή την εμφάνιση των καθηγητών.

Με όλα τα μειονεκτήματα, που συγκεντρώνει η ανώνυμη κριτική, αφού δύσκολα ανιχνεύονται οι πραγματικές προθέσεις του κρίνοντος, δεν μπορεί να μην δεχθεί κανείς ότι η ιστοσελίδα «Βαθμολόγησε τον καθηγητή σου» προσφέρει σε κάθε ενδιαφερόμενο έναν χρήσιμο μπούσουλα για τον τρόπο που αξιολογούν οι φοιτητές όχι μόνο τους καθηγητές τους, αλλά και τη γενικότερη λειτουργία των σχολών στις οποίες φοιτούν.

Ως προς τον όγκο των σχολίων τα περισσότερα έχουν γραφτεί για τη Σχολή Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ ακολουθεί η Σχολή Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιά. Τα κριτήρια με τα οποία αξιολογούνται τα ιδρύματα είναι η ποιότητά τους, η τοποθεσία στην οποία βρίσκονται, η βιβλιοθήκη την οποία διαθέτουν, οι προοπτικές που μπορεί να προσφέρουν στο μέλλον επαγγελματικά, η πρόσβαση στο Διαδίκτυο, το φαγητό της φοιτητικής λέσχης, τα «κοινωνικά» αλλά και η διασκέδαση.

Από τη βαθμολογία των φοιτητών προκύπτει και το Top 10 των καθηγητών. Όπως εξηγούν οι δημιουργοί της ιστοσελίδας, οι δέκα καλύτεροι προκύπτουν από έναν λογάριθμο, που συνδυάζει τη βαθμολογία με τον αριθμό σχολίων.

Η ιστοσελίδα  www.rateyourprofessor.gr  ,  δημιουργήθηκε από τρεις φίλους, οι οποίοι αναζητούσαν έναν τρόπο για να ακουστεί η γνώμη τους από την εποχή, που ήταν φοιτητές. Τελικά, βρήκαν αυτόν τον τρόπο και τον προσέφεραν στους κατοπινούς συναδέλφους τους.
-πηγή : www.rateyourprofessor.gr 
-

Πώς θα χρεοκοπούν οι χώρες της Ευρωζώνης

Όχι σε ευρωομόλογο, δημοσιονομικές μεταβιβάσεις, ναι σε ‘κούρεμα’ για τα ελληνικά  ομόλογα και  επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή

Όχι στο ευρωομόλογο, όχι στην ένωση δημοσιονομικών μεταβιβάσεων, όχι σε περαιτέρω ευρωπαϊκή στήριξη της Ελλάδας: αυτό είναι το απόσταγμα της ετήσιας έκθεσης του λεγόμενου European Economic Advisory Group. Η έκθεση υπογράφεται από 7 ακαδημαϊκούς προερχόμενους από 7 διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες: μεταξύ άλλων τον Χανς Βέρνερ Σιν, του Ινστιτούτου Ifo για την Οικονομική Έρευνα του Μονάχου από τη Γερμανία και τον Τζιανκάρλο Κορσέτι του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ από την Ιταλία. Ωστόσο ως προς τις λύσεις που προτείνει, ακολουθεί πλήρως το γερμανικό πνεύμα, συνιστά δε την αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη χρεοκοπία των κρατών μελών της Ευρωζώνης με επιβολή ζημιών στους κατόχους κρατικών ομολόγων, ενώ  προτείνει την εισαγωγή ενός Μηχανισμού Διάσωσης που έχει σαν στόχο την απαλλαγή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από το ρόλο της ως ‘δανειστή εσχάτου καταφυγίου’.

Όχι στο ευρω-ομόλογο

Συγκεκριμένα, η ομάδα των 7 Ευρωπαίων οικονομολόγων υπογραμμίζει ότι η Ευρωζώνη πρέπει να απόσχει από κάθε ιδέα έκδοσης ευρω-ομολόγου ή άλλων μέτρων αποτροπής της κρίσης που θα επιδιώκουν τη σύγκλιση του κόστους δανεισμού για τα κράτη του ενιαίου νομίσματος. Η έκθεση επικρίνει μάλιστα την ιδρυτική συνθήκη του Μάαστριχτ, τονίζοντας ότι η ρήτρα μη διάσωσης δεν υπήρξε ποτέ αξιόπιστη επειδή ήταν προφανές ότι σε περίπτωση κρίσης τα κράτη θα υποχρεώνονταν να βοηθήσουν τους εταίρους τους φοβούμενα τον κίνδυνο μόλυνσης.
Το μελλοντικό ταμείο διάσωσης της Ευρωζώνης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα πρέπει να το αποφύγει αυτό, τονίζεται, διαγράφοντας κάποια ξεκάθαρα στάδια για μια χώρα που αντιμετωπίζει δυσκολίες δανεισμού ώστε, αν είναι απαραίτητο, να μπορεί να καταλήγει σε χρεοκοπία. Γι’ αυτό κρίνεται ως σημαντική η διατήρηση των σπρεντ των κρατικών ομολόγων ώστε να αποτυπώνεται ο διαφορετικός κίνδυνος της κάθε χώρας.

«Σε καμιά περίπτωση η Ευρωζώνη δεν πρέπει να υιοθετήσει ευρω-ομόλογα ή κάποιον τύπο κοινού δανεισμού, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί», τονίζεται κατηγορηματικά. «Η τιμολόγηση του κινδύνου των κρατικών ομολόγων αποτελεί βασικό στοιχείο για την καλή λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών και αυτό αποκλείει τους μηχανισμούς κοινού παθητικού». Σε διαφορετική περίπτωση οι αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης θα εκτεθούν ξανά σε υπερθέρμανση ενώ η στασιμότητα θα πλήττει τις οικονομίες με τις ισχυρότερες δημοσιονομικές θέσεις, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα τη διαρκή αναπαραγωγή των εμπορικών ανισορροπιών.

Όχι στις δημοσιονομικές μεταβιβάσεις

Οι οικονομολόγοι τάσσονται κατά της ενίσχυσης των δημοσιονομικών μεταβιβάσεων από τις πλουσιότερες προς τις φτωχότερες χώρες εντός της Ευρωζώνης. Το μέτρο αυτό, που προτείνεται από κεϋνσιανούς οικονομολόγους με σκοπό τη μερική ανακούφιση των λαών της ευρωπαϊκής περιφέρειας από τον σκληρό αντίκτυπο της οικονομικής προσαρμογής και της λιτότητας, απορρίπτεται από την έκθεση με το επιχείρημα ότι το παράδειγμα της Ανατολικής Γερμανίας που έχει λάβει δημόσια κονδύλια ύψους 1.5 τρις από τη Δυτική Γερμανία μέσα στα 20 τελευταία χρόνια, αλλά παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να έχει υψηλή ανεργία και κατά κεφαλήν εισόδημα μόλις στο 69% του αντίστοιχου εισοδήματος της Δυτικής, αποδεικνύει ότι πρόκειται για πολιτική που δεν αποδίδει.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι μεταβιβάσεις παρέχουν «μια εναλλακτική πηγή εισοδήματος όπου το πολιτικό σύστημα και η οικονομία εθίζονται, έτσι διαιωνίζεται η ίδια κατάσταση συνεχώς» – κι αυτό αφορά τόσο την Ανατολική Γερμανία και τον ιταλικό Νότο, όσο και την Ελλάδα, σημειώνεται.


Ελλάδα: ‘κούρεμα’ ή / και δραχμή

Ως προς το ζήτημα της Ελλάδας ειδικότερα, η έκθεση διαγράφει δύο σενάρια: ‘κούρεμα’ άνω του 30% στα ελληνικά ομόλογα ή έξοδος από την Ευρωζώνη και επιστροφή στη δραχμή.
Οι οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι με δεδομένα τα μεγέθη του αναθεωρημένου δημόσιου ελλείμματος και χρέους για τα έτη 2009 και 2010,  το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας δεν εγγυάται την επιτυχή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές όταν εκπνεύσει το τρέχον πακέτο διάσωσης. Για το σκοπό αυτό, απαιτούνται ακόμη πιο δραστικά μέτρα και συγκεκριμένα είτε ‘κούρεμα’ των ελληνικών ομολόγων σε ποσοστό άνω του 30%, σε συνδυασμό με την επιβολή ακόμη σκληρότερων μέτρων, μεταξύ των οποίων και γενικές περικοπές στους μισθούς, ώστε να επιτευχθεί εσωτερική υποτίμηση, είτε επιστροφή στη δραχμή ώστε να γίνει εξωτερική υποτίμηση.


Πώς θα χρεοκοπούμε στην Ευρώπη

Τέλος, σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης, η έκθεση προτείνει την εισαγωγή τριών σταδίων.
Καταρχήν, τα κράτη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρευστότητας εξαιτίας μιας προσωρινής κρίσης δυσπιστίας των αγορών θα λαμβάνουν χρηματοδοτική βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας για 2 χρόνια. Το συνολικό ύψος των παρεχόμενων εγγυήσεων και της χορηγηθείσας ρευστότητας θα πρέπει να περιορίζεται στο 30% του ονομαστικού ΑΕΠ των χωρών που λαμβάνουν τη βοήθεια.
Αν οι δυσκολίες ρευστότητας επιμένουν για πάνω από 2 χρόνια, αυτό σημαίνει ότι το κράτος πλησιάζει την αφερεγγυότητα. Στην περίπτωση αυτή ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα παρέχει εγγυήσεις ως το 80% της έκδοσης νέων ομολόγων που θα αντικαθιστούν τα ομόλογα που έχουν λήξει και τα οποία η χώρα θα μπορεί να προσφέρει στους κατόχους των ομολόγων της υπό τον όρο ότι θα δεχτούν ένα ‘κούρεμα’ – της τάξης του 20% ως 50% – που θα μειώνει την αξία των νέων ομολόγων. Αυτό το ‘κούρεμα’ είναι πολύ σημαντικό γιατί θα υποχρεώνει τις τράπεζες και τους άλλους κατόχους κρατικών ομολόγων να αναλαμβάνουν μέρος του κινδύνου για τις επενδύσεις τους και θα βοηθάει στη σταθεροποίηση των αγορών, υποστηρίζουν οι συγγραφείς.
Επιπλέον όλα τα νέα κρατικά ομόλογα θα περιλαμβάνουν ρήτρες συλλογικής δράσης, όπως έχει προταθεί από τα κράτη για μετά το 2013. Οι ρήτρες αυτές θα επιτρέπουν σε μια διευρυμένη πλειοψηφία ομολογιούχων να συμφωνήσουν στην αναδιάρθρωση του χρέους για λογαριασμό όλων των κατόχων ομολόγων, έτσι ώστε μια αφερέγγυα κυβέρνηση να μπορεί να διαπραγματευτεί ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης με τους πιστωτές της. Οι συντάκτες της έκθεσης υπογραμμίζουν ότι οι συμφωνίες αυτές θα πρέπει να αφορούν μόνο τους κατόχους ομολόγων μιας συγκεκριμένης έκδοσης έτσι ώστε οι κάτοχοι άλλων ομολόγων να μην μπορούν να ζητούν τα κεφάλαιά τους νωρίτερα. «Με τον τρόπο αυτό αποτρέπεται η μετατροπή μιας προσωρινής κρίσης πληρωμών σε κρατική χρεοκοπία», αναφέρει η έκθεση.
Και το τρίτο στάδιο είναι η πλήρης αφερεγγυότητα. Η χώρα που φτάνει στο σημείο αυτό δεν μπορεί πια να εξυπηρετήσει το χρέος ούτε των ομολόγων που έχουν εκδοθεί σε αντικατάσταση των παλαιότερων, οπότε πρέπει να χρησιμοποιήσει τις εγγυήσεις του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας. Στην περίπτωση αυτή η χώρα μπορεί να δηλώσει πλήρη αφερεγγυότητα για το σύνολο του χρέους της.
Εν τω μεταξύ, καθώς η πρόταση αυτή καθιστά στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ‘δανειστή εσχάτου καταφυγίου’ για τα κράτη, απαλλάσσεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «από ευθύνες που δεν αρμόζουν στις νομισματικές αρχές», δηλαδή από τα προγράμματα αγοράς κρατικών ομολόγων. Η έκθεση καταλήγει προτείνοντας την αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών έτσι ώστε ο ρόλος της ΕΚΤ να περιοριστεί «στην αγορά τίτλων υψηλής αξιοπιστίας που θα επιτρέπονται αποκλειστικά για τους σκοπούς της νομισματικής πολιτικής».


-

Eurobank: Πανίσχυρη, με 14,5 δις. από το Δημόσιο!

Την εικόνα μιας πανίσχυρης τράπεζας πρόβαλε χθες η Eurobank, με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του 2010.
Το μόνο που παρέλειψαν να αναφέρουν τα κορυφαία στελέχη της, ενημερώνοντας τους αναλυτές στο conference call, είναι πότε σκοπεύει η τράπεζα που ανήκει στον όμιλο του πλουσιότερου Έλληνα να επιστρέψει στο Δημόσιο τις ενισχύσεις κεφαλαίου που έχει λάβει, όπως απέφυγαν, όλως τυχαίως, να αναφέρουν το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ρευστότητας που έλαβε το 2010 η Eurobank από το Δημόσιο…
Με τις χθεσινές ανακοινώσεις για τα πεπραγμένα του 2010, που περιορίσθηκαν σε ένα δελτίο τύπου και στην τηλεδιάσκεψη με τους αναλυτές, αφού οι πλήρεις οικονομικές καταστάσεις θα δοθούν στη δημοσιότητα στις 22 Μαρτίου, η Eurobank έπεισε και τους πλέον δύσπιστους, ότι κατάφερε στη δυσκολότερη χρονιά για τις τράπεζες να παρουσιάσει ικανοποιητικές αποδόσεις (κέρδη 113 εκατ. ευρώ προ της έκτακτης εισφοράς), ενώ η συνολική κεφαλαιακή επάρκεια έφθασε το εξαιρετικά «άνετο» ποσοστό του 13,1%.
Αυτό που έλειπε από τις ανακοινώσεις της τράπεζας, όμως, παρά τον «άνετο» δείκτη επάρκειας κεφαλαίων, ήταν ένα χρονοδιάγραμμα επιστροφής των κεφαλαιακών ενισχύσεων που έλαβε η Eurobank από το Δημόσιο και ήταν οι υψηλότερες, με μικρή διαφορά από αυτές της Alpha, στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, φθάνοντας τα 950 εκατ. ευρώ.
Την ώρα που τράπεζες, οι οποίες δεν έχουν ιδιαίτερους λόγους να φοβούνται κρατικοποίηση, όπως η Εθνική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ετοιμάζονται να επιστρέψουν στο Δημόσιο τις κεφαλαιακές ενισχύσεις, παραδόξως η διοίκηση της Eurobank δεν δείχνει να βιάζεται να απελευθερωθεί από τα δεσμά του κρατικού ελέγχου, ώστε να έχουν και οι μέτοχοί της τη δυνατότητα να απολαύσουν μερίσματα σε μετρητά (ως γνωστόν, ο νόμος για τις κεφαλαιακές ενισχύσεις των τραπεζών επιτρέπει μόνο τη διανομή μετοχών, σε όσες τράπεζες έχουν λάβει κεφάλαια από το Δημόσιο).
Παραδόξως, η μοναδική τράπεζα με ισχυρή παρουσία (44%) ενός πανίσχυρου βασικού μετόχου στη μετοχική της σύνθεση (όμιλος Λάτση) προτιμά να παραμένει σε… συνεταιρική σχέση με τους δοκιμαζόμενους από τη λιτότητα Έλληνες φορολογούμενους, παρότι μετά την πώληση μεγάλου μέρους της συμμετοχής της σε θυγατρική στην Πολωνία και τη συγχώνευση με τη θυγατρική εταιρεία επενδύσεων ΔΙΑΣ έχει έναν από τους υγιέστερους δείκτες επάρκειας κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα αυτή την περίοδο.
Το ερώτημα, λοιπόν, που έμεινε και χθες αναπάντητο στους περισσότερους μικρομετόχους της τράπεζας είναι πότε ακριβώς σκοπεύει η διοίκηση Νανόπουλου να προχωρήσει στον πλήρη «απογαλακτισμό» από το Δημόσιο, όπως κάνουν άλλες τράπεζες με «κοντινούς» δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας. Άλλωστε, ακόμη και σε περίπτωση κάποιου έκτακτου δυσμενούς γεγονότος, ένας μικρομέτοχος της Eurobank εύλογα θα περίμενε, ότι ο πανίσχυρος μεγαλομέτοχος της τράπεζας θα ήταν έτοιμος να την ενισχύσει όσο χρειάζεται με νέα κεφάλαια, για να αντιπαρέλθει οποιαδήποτε πίεση.
Πέραν αυτού του ερωτήματος, που έμεινε χθες αναπάντητο, η διοίκηση της Eurobank απέφυγε να δώσει ακριβή απολογιστικά στοιχεία για το βαθμό εξάρτησής της από ενισχύσεις ρευστότητας από το Δημόσιο. Με βάση τα στοιχεία 9μήνου, η τράπεζα είχε αξιοποιήσει 7,77 δις. ευρώ κρατικών εγγυήσεων για το δανεισμό της από την ΕΚΤ, ενώ είχε λάβει και ειδικά ομόλογα του Δημοσίου, αξίας 1,737 δις. ευρώ, για να προχωρήσει σε χορηγήσεις στεγαστικών δανείων και δανείων σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Πλέον αυτών των ενισχύσεων, για την τράπεζα εγκρίθηκαν στο τέλος του 2010 πρόσθετες εγγυήσεις δανεισμού ύψους 4 δις. ευρώ, από το νέο «πακέτο» των 25 δις. ευρώ. Ο κ. Ν. Καραμούζης διευκρίνισε χθες, ότι δεν έχει αξιοποιηθεί προς το παρόν το σύνολο αυτών των εγγυήσεων, χωρίς να αποκαλύψει πόσες έχουν ήδη αξιοποιηθεί. Με βάση τα ποσά του πρώτου 9μήνου 2010 και το ποσό εγγυήσεων που δικαιούται η Eurobank από το «πακέτο» των 25 δις. ευρώ, πάντως, οι συνολικές ενισχύσεις κεφαλαίων και ρευστότητας που έχει λάβει ή δικαιούται μέχρι στιγμής να πάρει η τράπεζα ξεπερνά τα 14,5 δις. ευρώ (πάνω από 6% του ΑΕΠ, για να έχουμε μια αίσθηση αναλογιών…).
Για το επόμενο «πακέτο» των 30 δις. ευρώ, που ήδη ενέκρινε το υπουργείο Οικονομικών, ο κ. Καραμούζης ανέφερε ότι η Eurobank θα αντλήσει το ποσό που της αναλογεί (5-6 δις. ευρώ) μόνο αν υπάρξει δυσμενής εξέλιξη στις αγορές (βλ. υποβάθμιση από οίκους αξιολόγησης, νέα «θύελλα» στην αγορά ομολόγων κ.ο.κ.).
Πάντως, χρονοδιάγραμμα απεξάρτησης από τις κρατικές εγγυήσεις, που ήδη έχουν φθάσει σε πολύ υψηλό ποσοστό των συνολικών υποχρεώσεων, δεν δόθηκε χθες από τη διοίκηση της Eurobank. Εξίσου ασαφές, όπως άλλωστε για όλες τις ελληνικές τράπεζες, παραμένει το χρονοδιάγραμμα απεξάρτησης από το δανεισμό της ΕΚΤ (19 δις. ευρώ). Το μόνο βέβαιο είναι, ότι πολύ μεγάλο ποσοστό αυτής της χρηματοδότησης έχει καλυφθεί με κρατικές εγγυήσεις.
Έτσι, φαίνεται ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι θα έχουν τη χαρά να παραμείνουν σε συνεταιρική σχέση αρκετά ακόμη με τον πλουσιότερο Έλληνα μεγιστάνα, στη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας.
 Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι στη διάρκεια της κρίσης, η έδρα της μητρικής της Eurobank μεταφέρθηκε από την Ελβετία στο Λουξεμβούργο, δηλαδή εντός ευρωπαϊκού εδάφους, ακριβώς για να διευκολυνθεί αυτή η… συνεταιρική σχέση, χωρίς ανησυχίες για «γκρίνιες» της Κομισιόν, ότι το Ελληνικό Δημόσιο παρέχει ενισχύσεις σε έναν τραπεζικό όμιλο με έδρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-

To Κάιρο και η Τρίπολη είναι πιο κοντά απ΄ όσο πιστεύουμε ...

Μήπως το πολιτικό και οικονομικό μας μοντέλο έχει περισσότερες ομοιότητες με τα καθεστώτα της Βορείου Αφρικής απ’ όσες νομίζουμε;

Στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Συρία και την Ιορδανία στην κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας βρίσκονται οι ίδιες οικογένειες. Αυτό σημαίνει πως έχει δομηθεί ένα καθεστώς γύρω από τα ίδια πρόσωπα και τους ίδιους μηχανισμούς. Ένα καθεστώς για να μακροημερεύσει όμως χρειάζεται εκτός από τους μηχανισμούς χειραγώγησης και καταστολής και μια κρίσιμη μάζα που το αποδέχεται και έχει ταυτίσει τα συμφέροντα της μαζί του... Όπως είναι φανερό μετά δυο μέρες διόρθωσης το ταμπλό άρχισε να παίζει διάφορα σενάρια και συνδυασμούς. Ισχύει η εκτίμηση πως μετά την πρόταση της Εθνικής της περασμένη εβδομάδα ο κύβος ερρίφθη...

Η Αθήνα στη δίνη του αραβικού τόξου...

Αλήθεια, πόσο απέχει η Αθήνα από την Τρίπολη και το Κάιρο;

Μήπως το πολιτικό και οικονομικό μας μοντέλο έχει περισσότερες ομοιότητες με τα καθεστώτα της Βορείου Αφρικής απ’ όσες νομίζουμε;

Στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Συρία και την Ιορδανία στην κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας βρίσκονται οι ίδιες οικογένειες. Αυτό σημαίνει πως έχει δομηθεί ένα καθεστώς γύρω από τα ίδια πρόσωπα και τους ίδιους μηχανισμούς.

Ένα καθεστώς για να μακροημερεύσει όμως χρειάζεται εκτός από τους μηχανισμούς χειραγώγησης και καταστολής και μια κρίσιμη μάζα που το αποδέχεται και έχει ταυτίσει τα συμφέροντα της μαζί του...

Στην Ελλάδα ποιος κυβερνά, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι από τους θεσμούς και το σύνταγμα τα μεσαία στελέχη του πελατειακού κομματικοσυνδικαλιστικού μηχανισμού;

Στην Αθήνα τα τελευταία 30 χρόνια στην κορυφή της εξουσίας, με μικρά διαλλείματα, εναλλάσσονται  τα ίδια επίθετα. Το μοντέλο εξουσίας όμως παραμένει απαράλλακτο και στα διαλείμματα.

Όλα κινούνται γύρω από ένα πελατειακό πλέγμα που έχει στην κορυφή της πολιτικής εξουσίας διακομματικά με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα να ελέγχει τη μερίδα του λέοντος.

Οι συνδικαλιστές του δημοσίου και οι εκπρόσωποι της κεντρικής πολιτικής εξουσίας στην τοπική αυτοδιοίκηση διευρύνουν το πελατειακό πλέγμα σε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που πληρώνονται από τα δημόσια ταμεία...

Η κρατική διαφήμιση αλλά και η υπολογίσιμη μάζα του ενός εκατ. θέσεων εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα εξασφάλιζαν το «σεβασμό» των μέσων ενημέρωσης στο καθεστώς...

Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου εγκαινίασε την ελληνική εκδοχή της λαϊκής τζαμαχιρίας με τους πράσινους συνδικαλιστές να αποκτούν από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 αποφασιστικό ρόλο στη διοίκηση των κρατικών επιχειρήσεων.

Από τότε μπορεί οι συνδικαλιστές και οι λοιποί «κουμπάροι» της εξουσίας να άλλαξαν χρώματα, αλλά επί της ουσίας μαζί με τους ψηφοθήρες πολιτικούς ασκούσαν από κοινού τη διοίκηση.

Έκαναν τις προσλήψεις, μοίραζαν τα επιδόματα και τις πέτσινες υπερωρίες, αποφάσιζαν φωτογραφικά πρόωρες συντάξεις και άλλα τερπνά στα οποία οφείλεται μέρος της χρεοκοπίας.

Στα πρώτα χρόνια της επανίδρυσης ο κ. Κ. Καραμανλής ο νεώτερος είχε μιλήσει για καθεστώς ΠΑΣΟΚ. Αυτό που άφησε πίσω του, μαρτυρά πως το καθεστώς της πελατειακής κομματοκρατίας τέμνει όλο το πολιτικό σύστημα μέχρι την αριστερά η οποία στα συνδικάτα των ΔΕΚΟ διαθέτει διπλάσια σχεδόν ποσοστά από τα αντίστοιχα εκλογικά της...

Τις τελευταίες μέρες αποκαλύφθηκε πως τα συνδικάτα των ΔΕΚΟ εισπράττουν εκατομμύρια επιχορηγήσεων από τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ.  Στελέχη των συνδικάτων αυτών κατηγορούνται για ύποπτες συμμετοχές σε επιχειρηματικές δραστηριότητες που έχουν δοσοληψίες με τις επιχειρήσεις στις οποίες είναι συνδικαλιστές.

Όλα αυτά αποτελούν δείγματα ενός  διακομματικού πελατειακού καθεστώτος που έχει αρκετές ομοιότητες με αυτό των αραβικών κρατών που βρίσκονται σε αναβρασμό.

Ο Μουαμάρ Καντάφι την ώρα που τα πολεμικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν τα διαμαρτυρόμενα πλήθη, στο διάγγελμα απειλούσε το ΝΑΤΟ και τη δύση σε μια απέλπιδα προσπάθεια να θολώσει τα νερά της κοινής γνώμης ποντάροντας στο πατριωτικό αίσθημα...

Μήπως στο ελληνικό καθεστώς,  οι Αμερικάνοι, η φράου Μέρκελ, το μνημόνιο, οι κατοχικές δυνάμεις της τρόικα δεν χρησιμοποιούνται κατά ανάλογο και αντίστοιχο τρόπο από τους πατρικίους της κοινωνίας τους ενός τετάρτου που αμείβεται από το δημόσιο είτε σαν εργαζόμενοι είτε σαν συναλλασσόμενες με αυτό επιχειρήσεις;...
 
Κώστας Στούπας

-

Σχόλιο του Γ. Λοβέρδου για την έκθεση της ΤτΕ



Για μια ακόμα φορά, υπό την πίεση, που άσκησε η ρεαλιστική έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για τα ουσιαστικά αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας τα spreads των ελληνικών ομολόγων αυξήθηκαν και πάλι, ενώ υποχώρησε το χρηματιστήριο.

Οι μεγάλες μεταπτώσεις στις αγορές από την μείζονα κρίση χρέους στη ζώνη του ευρώ μεταβάλλει συνεχώς τη διάθεση επενδυτών, οικονομικών παραγόντων αλλά και κυβερνήσεων, που διαπιστώνουν ότι την πρωτοφανή κρίση, που διέρχεται η οικονομία τους δυσκολεύονται έως αδυνατούν να αντιμετωπίσουν με αποτελεσματικότητα.

Ακόμα κι η ευφορία από την αρχική έγκριση του γερμανικού σχεδίου για την στήριξη του ευρώ με τη δημιουργία του ευρωπαϊκού μηχανισμού, που θα επιτρέψει σε χώρες με μεγάλο πρόβλημα χρέους, όπως η Ελλάδα, να το επαναγοράσουν, σύντομα εξανεμίστηκε γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση επιδεικνύει μεγάλη καθυστέρηση και μειωμένη αποφασιστικότητα, που συντηρεί την αισχροκέρδεια των αγορών.
Αυτός είναι ο λόγος για την περαιτέρω εκτόξευση των spread των ελληνικών αλλά και των πορτογαλικών ομολόγων αλλά και έπεσαν τα χρηματιστήρια, με πρώτο και χειρότερο το ελληνικό.

Εκ των πραγμάτων, η κατάσταση αυτή θα συνεχισθεί για κάποιο διάστημα. Ισως και μετά την Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, οπότε αναμένεται να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αλλά και πάλι οι μεταπτώσεις, το σκωτσέζικο ντους δεν πρόκειται να σταματήσει. Γι’ αρκετό χρόνο.

Όμως σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι όπως διαφαίνεται, το πρόβλημα του χρέους σε χώρες, όπως κυρίως η Ελλάδα, αντιμετωπισθεί, αυτό δεν σημαίνει ότι θα ξεπερασθούν τα προβλήματα των κατοίκων των χωρών αυτών.

Αντιθέτως, για τα επόμενα χρόνια, η φτώχεια κι η ανεργία θα μεγαλώνουν.

Με απροσδιόριστες ακόμα επιπτώσεις στην κοινωνική μας συνοχή. Καθώς οι κυβερνήσεις είτε του ΠΑΣΟΚ είτε η επόμενη, εφόσον ο Γιώργος Παπανδρέου δεν κατορθώσει να διατηρηθεί στην αμφίβολης αξίας εξουσία, που κατέχει, θα αγωνιούν να περιορίσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και να κάμψουν τις κρατικές δαπάνες, αυτό θα έχει μεγάλες κι οδυνηρές επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία. Κι αυτό έχει ήδη διαφανεί με την εμπλοκή, που παρουσιάστηκε στις διαπραγματεύσεις με την τρόϊκα.

Είναι προφανές ότι ούτε καν η δ’ δόση του δανείου, που την θεωρούσαμε ως δεδομένη ήταν. Τελικά θα την πάρουμε. Αλλά η τρόϊκα πιέζει. Και πιέζει διότι η κυβέρνηση καθυστερεί, συχνά χωρίς πραγματικό λόγο, στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, που είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει. Αρκετοί υπουργοί καθυστερούν είτε γιατί δεν καταλαβαίνουν, είτε γιατί δεν μπορούν είτε γιατί ακόμα κι αντιδρούν για ιδεολογικούς η κομματικούς λόγους στην πολιτική, που καλούνται να εφαρμόσουν.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, που σκαλώνει σε υπουργούς όπως ο επί της Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης, αλλά των αλλαγών στις ΔΕΚΟ των Μεταφορών, όπου στο όνομα ενός «εξαντλητικού διαλόγου», που ουδέποτε πραγματοποιήθηκε, το επίμαχο νομοσχέδιο καθυστερεί κι εκκρεμεί επί δίμηνο με τρομακτικές επιπτώσεις και στην αξιοπιστία της κυβέρνησης προς την τρόϊκα αλλά κι όσον αφορά την ίδια την κοινωνία, που υφίσταται τις σκληρές επιπτώσεις από τις συνεχείς επί τόσες εβδομάδες απεργίες στα μέσα μεταφοράς. Ολη αυτή η κατάσταση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κυβερνητική αποτυχία, εφόσον συνεχισθεί.
 Όχι γιατί δεν έπραξαν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Αλλά γιατί δεν τις προχωρούν αποφασιστικά, γρήγορα κι ουσιαστικά. Κι αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος στην προσπάθεια της Ελλάδας να βγει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, της μιζέριας και της υπανάπτυξης. Ακόμα κι αν τελικά αυτό καθαυτό το πρόβλημα του χρέους αντιμετωπισθεί. Ακόμα κι αν δεν χρεοκοπήσει τυπικά το ελληνικό κράτος.
Θα έχουν χρεοκοπήσει προηγουμένως πολλά ελληνικά νοικοκυριά. Και πρωτίστως η ελληνική επιχειρηματικότητα.
Γ. Λοβέρδοs
-

Alpha : Η επικίνδυνη «ζαριά» της… νύφης

Εδώ και δέκα χρόνια, η Alpha έχει φθάσει τέσσερις φορές κοντά σε «γάμο» με την Εθνική, για να πει «όχι» λίγα λεπτά πριν αρχίσει… η τελετή.

Η τελευταία άρνηση ήταν και η πιο ριψοκίνδυνη: αν δεν βγει το στοίχημα της… νύφης, κινδυνεύει να συρθεί σε ένα «γάμο ανάγκης», χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να επιβάλει τους δικούς της όρους…
Όπως και αν εξετάσει κανείς την πρόταση της Εθνικής, ήταν μια αρκετά «λογική» πρόταση: το premium για τους μετόχους, μαζί με τα οφέλη από τις μελλοντικές συνέργειες, αλλά και αν συνυπολογισθεί η απομάκρυνση της ανασφάλειας για μια νέα αύξηση κεφαλαίου, ίσως δεν ήταν αυτό που είχαν ονειρευθεί σε καλές εποχές η διοίκηση και οι μέτοχοι της Alpha, αλλά ήταν μια καλή πρόταση για τα δεδομένα της σημερινής κρίσης.

 Επιπλέον, προσφέρθηκε ένα καθεστώς συνδιοίκησης του νέου τραπεζικού οργανισμού, που θα έδινε στη διοικητική ομάδα της Alpha αρκετά δυνατή «φωνή» και επιρροή στις αποφάσεις.
Η διοίκηση της Alpha φαίνεται ότι αποφάσισε να ρισκάρει μια άρνηση, προσβλέποντας σε κάτι καλύτερο στο άμεσο μέλλον και όχι κλείνοντας οριστικά το μεγάλο κεφάλαιο με τη γενικό τίτλο «Συγχώνευση Εθνικής-Alpha».

Αρκετοί διεθνείς οίκοι, όπως χθες η Nomura, θεωρούν σχεδόν βέβαιο, ότι η Εθνική αργά ή γρήγορα θα επανέλθει με μια βελτιωμένη πρόταση.
Οι υπολογισμοί της διοίκησης της Alpha φαίνονται να στηρίζονται σε καλά θεμέλια. Με μια έκθεση στα ομόλογα που ξεπερνά τα 20 δις. ευρώ και με το «ελληνικό δράμα» να εξελίσσεται χειρότερα από όσο περίμενε η κυβέρνηση, με όλο και πιθανότερη την εκδήλωση μιας νέας αναταραχής μετά τις πιθανότατα «ατελείς» ευρωπαϊκές αποφάσεις του Μαρτίου, στην Alpha πιθανότατα εκτιμούν, ότι η Εθνική δεν έχει το χρόνο με το μέρος της.

Αν επιδεινωθεί η κατάσταση στο «μέτωπο» των ομολόγων, η έκθεση της Εθνικής στα κρατικά «χαρτιά» είναι δυόμιση φορές μεγαλύτερη ως ποσοστό του ενεργητικού από την αντίστοιχη της Alpha και, ως εκ τούτου, φαίνεται λογικό να περιμένει η Alpha, ότι η επόμενη πρόταση της Εθνικής θα είναι καλύτερη, αφού θα αντανακλά μια διαφορετική, βελτιωμένη για την Alpha, σχέση των λογιστικών αξιών των δύο τραπεζών.
Πρόκειται για ένα «στοίχημα» που έχει τη λογική του, δεν παύει όμως να κρύβει και κινδύνους:
Με το πέρασμα του χρόνου και η Alpha είναι εκτεθειμένη στις πιέσεις της συγκυρίας, από μια άλλη πλευρά: το χαρτοφυλάκιο των δανείων της έχει μεγάλη έκθεση στην αγορά ακινήτων και τα επιχειρηματικά δάνεια και θα φέρει αρκετές ζημιές, αν πράγματι το «ελληνικό δράμα» συνεχισθεί με αμείωτη, ή αυξημένη ένταση. Για παράδειγμα, αν στο χαρτοφυλάκιο της Alpha εφαρμοσθούν οι αυξημένες προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις του ακραίου σεναρίου των ευρωπαϊκών αρχών, η τράπεζα χάνει σχεδόν 2 δις. ευρώ από τα κεφάλαιά της, σύμφωνα με υπολογισμούς της Piraeus Securities.
Την ίδια στιγμή, η Alpha δεν έχει την κεφαλαιακή «άνεση» της Εθνικής, που έχει ενισχυθεί πολλαπλώς το τελευταίο διάστημα και θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο με πώληση μετοχών της Finansbank, ενώ βρίσκεται υπό διαρκή πίεση να επιστρέψει στο Δημόσιο τα 940 εκατ. ευρώ κεφαλαιακών ενισχύσεων που έλαβε το 2009. Ούτε έχει ευκολία πρόσβασης στις αγορές για μια αύξηση κεφαλαίου με «υποφερτούς» όρους για τους παλαιούς μετόχους: το discount που θα χρειασθεί να προσφέρει η Alpha για τη διάθεση νέων μετοχών θα είναι αναπόφευκτα μεγάλο, όπως και οι αμοιβές στους ξένους οίκους που θα εγγυηθούν την κάλυψη της αύξησης. Δεν είναι τυχαίο, ότι το τελευταίο διάστημα πριν την «πρόταση γάμου» από την Εθνική, η Alpha βρισκόταν διαρκώς στο στόχαστρο «σορτάκηδων» στο ΧΑ, επειδή στην αγορά εκτιμούσαν, ότι αργά ή γρήγορα θα προχωρήσει σε μια αύξηση κεφαλαίου τουλάχιστον κατά 1 δις. ευρώ. Προς το παρόν, το διοικητικό συμβούλιο της Alpha απέκλεισε το ενδεχόμενο να αντληθούν νέα κεφάλαια, αλλά σε δύσκολους καιρούς τέτοιες αποφάσεις πολύ εύκολα ανατρέπονται.
Με αυτά τα δεδομένα, φαίνεται ότι ενσωματώνει αρκετούς κινδύνους το στοίχημα της διοίκησης της Alpha και η προσδοκία της, ότι ο χρόνος θα φέρει κάτι καλύτερο για την ίδια και τους μετόχους. Σε συνθήκες κρίσης, λίγους μήνες αργότερα, η διοίκηση της Εθνικής θα μπορούσε να παρακάμψει το τραπεζικό savoir vivre των «φιλικών deal» και να επαναφέρει την ίδια πρόταση της περασμένης Παρασκευής, αυτή τη φορά ως δημόσια πρόταση στους μετόχους της Alpha, που θα βρίσκονται υπό την άμεση «απειλή» μιας μεγάλης αύξησης κεφαλαίου.
Σε αυτή την περίπτωση, μάλιστα, θα ήταν αυτονόητο ότι δεν θα προσφέρονταν σημαντικές «καρέκλες» στο νέο σχήμα στα στελέχη της Alpha.

 Άλλωστε, η ιστορία της Alpha την τελευταία δεκαετία υποδεικνύει ότι ο χρόνος δεν κύλησε υπέρ της ιστορικής ιδιωτικής τράπεζας: η πρώτη πρόταση της Εθνικής, την εποχή του Θ. Καρατζά, ήταν σαφώς καλύτερη από την πρόταση της διοίκησης Ταμβακάκη.
Συχνά, το καλύτερο είναι εχθρός του καλού και μένει να αποδειχθεί αν η διοίκηση της Alpha υπολόγισε σωστά τα ρίσκα  …

-

Ολη η αλήθεια για την Alpha Bank


Στην Alpha υπάρχει μία αριστοκρατική αντίληψη για το κάθε τι.

 Η κουλτούρα των ανώτατων στελεχών της είναι τέτοια που δεν θα τους επέτρεπε να αναπνέουν σε ένα δωμάτιο μαζί με παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Όταν, λοιπόν διαπραγματεύονται με κάποιον για το μέλλον της Alpha, έχουν πάντα στο μυαλό τους ότι αυτός ο κάποιος δεν μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Κι εν πάση περιπτώσει, αν η ριμάδα η ζωή τους ρίξει στην ανέχεια, να έχουν τουλάχιστον εξασφαλίσει ότι δεν θα χαθεί η δική τους «κουλτούρα»...
Είναι πολύ δύσκολο για κάποιον που δεν λαμβάνει υπόψη του αυτό το ανθρώπινο στοιχείο να κατανοήσει πώς είναι δυνατόν να έχουν ήδη συζητήσει τα τελευταία χρόνια με τόσους πολλούς και να έχουν καταφέρει την ίδια ώρα  να διαφωνήσουν με πολλούς περισσότερους.

Καταρχάς να πούμε ότι αυτό δεν είναι κακό. Ο καθένας έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και προσωπικά οι άνθρωποι αυτοί μου είναι πολύ συμπαθείς. Μπορεί όταν μπαίνεις στο γραφείο τους να αποκτάς την αίσθηση ότι εισέρχεσαι στο εσωτερικό ενός κλειστού λονδρέζικου club, αλλά κι αυτό έχει τη γοητεία του. Για να μην πούμε ότι εμπεριέχει και ένα αποτελεσματικό εργαλείο marketing. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Alpha Bank έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει στο πελατολόγιό της την αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας. Δίχως να είναι μία snob τράπεζα, έχει κατορθώσει να είναι ένα αξιοσέβαστο μαγαζί.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και δέκα χρόνια η διοίκηση της Alpha Bank συζητά.

Κάποτε με την Εθνική, κάποτε με ξένους και τελευταίως με την Eurobank και πάλι με την Εθνική. Όταν κάποιος συζητά τόσο πολύ, αυτό σημαίνει ότι τον απασχολεί ιδιαίτερα το μέλλον του. Διαφορετικά θα μπορούσε να αξιοποιήσει διαφορετικά το χρόνο του. Ας πούμε παίζοντας κρίκετ.

Όλες οι συζητήσεις έχουν σκαλώσει σε δύο θέματα.
Το πρώτο είναι το τίμημα. Αλλά, το τίμημα είναι πάντα κάτι το σχετικό, κυρίως όταν έχεις να κάνεις με ανταλλαγή μετοχών και όχι με μετρητά. Μπορεί μετά την συγχώνευση να έχει ανέβει σημαντικά η τιμή της μετοχής και να έχεις εξασφαλίσει στο τέλος καλύτερο τίμημα από αυτό που υπολόγιζες αρχικά. Μπορεί και να καταστραφεί η αγορά και να χάσεις χρήματα έτσι κι αλλιώς. Θέλω να πω ότι το θέμα του τιμήματος μοιάζει περισσότερο με πρόσχημα και λιγότερο να ακουμπά την ουσία. Όταν δύο συνομιλητές ξεκινούν έναν κύκλο διαβουλεύσεων, το πρώτο πράγμα που εξετάζουν είναι το τίμημα. Αν δεν συμφωνούν, αν δεν υπάρχει μία καταρχήν προσέγγιση των δύο πλευρών, τότε δεν υπάρχει λόγος να συζητούν έναν μήνα, όπως έγινε στην περίπτωση της Εθνικής ή πέντε μήνες, όπως έγινε νωρίτερα στην περίπτωση της Eurobank.

Η ουσία μάλλον έχει να κάνει με αυτό που ονομάσαμε «κουλτούρα» του στελεχιακού δυναμικού της Alpha Bank.

Θέλουν να εξασφαλίσουν τόσες και τέτοιες θέσεις στο νέο οργανόγραμμα που θα τους κάνει να νιώθουν ασφάλεια για το μέλλον.
Η άλλη πλευρά, τώρα, η όποια άλλη πλευρά, νιώθει ότι δεν συζητά για συγχώνευση, αλλά για άλωση με τη δική της υπογραφή.

Να το πούμε πιο απλά.
Σε μία συνεργασία κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις.
Στην περίπτωση της Alpha Bank τα στελέχη της θέλουν να δώσουν λίγα και να εισπράξουν τα πάντα.
Ως εμπορική τακτική είναι άριστη. Μόνο που τα πράγματα έχουν φτάσει ήδη σε ένα τέτοιο σημείο που δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για ελιγμούς στον τραπεζικό κλάδο. Η πίεση των προβλημάτων είναι τέτοια που όποιος δεν τολμήσει, κινδυνεύει ένα πρωί να χάσει και εκείνα που θεωρούσε μέχρι σήμερα ως κεκτημένα. Ή να έχει συρθεί στο τέλος σε μία συμφωνία που θα απέχει σημαντικά από την αρχική, από εκείνη που ο ίδιος είχε απορρίψει ως δήθεν ασύμφορη. Και δεν αναφερόμαστε τόσο στην περίπτωση της Εθνικής, αλλά σε εκείνη της Eurobank. Αν και εφόσον ξεκινήσει ένας νέος κύκλος συζητήσεων, τα οφέλη θα είναι σαφώς λιγότερα από εκείνα που υπήρχαν πάνω στο τραπέζι μέχρι πριν δύο μήνες...

Η συγχώνευση ή η πώληση δεν είναι υποχρεωτικά.
Δεν έσυρε κανείς τα στελέχη της Alpha να κάθονται επί δέκα χρόνια σε τόσα πολλά τραπέζια και να συζητήσουν με το ζόρι.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να αμφιβάλλει για τις ιδιαίτερες ικανότητες του κ. Κωστόπουλου
. Δεν έχει ονομαστεί τυχαία πατριάρχης του τραπεζικού συστήματος. Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Κωστόπουλος και οι φίλοι του δεν ελέγχουν πλέον τόσες μετοχές όσες ήλεγχαν στο παρελθόν. Και στη σύγχρονη εποχή μας υπάρχουν πολλοί λύκοι που παραφυλάνε να βρουν το ευαίσθητο σημείο στο μαντρί.

Το ερώτημα είναι αν οι άνθρωποι κατανοούν την επικινδυνότητα των λύκων ή αν νομίζουν ότι είναι ασφαλείς στην  αίθουσα του club που συναθροίζονται. Ναι, από εκεί ο κόσμος μοιάζει να είναι διαφορετικός. Αλλά, τελικά, δεν είναι...
Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

-

ΓΟΥΡΝΕΣ ΚΡΗΤΗΣ - ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ















Μετά το αεροδρόμιο του Ελληνικού, σειρά έχουν οι  "ΓΟΥΡΝΕΣ ΚΡΗΤΗΣ"
.
Πρώτο στη λίστα αξιοποίησης της κυβέρνησης το ακίνητο-''φιλέτο'' της πρώην Αμερικανικής Βάσης Γουρνών

Το 450 στρεμμάτων ακίνητο έχει ξεχωρίσει από την ομάδα των έτοιμων ακινήτων του δημοσίου που μπορούν άμεσα να αξιοποιηθούν καθώς σύμφωνα με την Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου η σύνταξη του σχετικού φακέλου έχει ήδη ολοκληρωθεί.


Το ακίνητο αυτό στην πρώην Αμερικανική Βάση Γουρνών έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα υπόλοιπα ακίνητα του Δημοσίου, να μην είναι έρμαιο νομοτεχνικών προβλημάτων καθώς είναι σαφές το ιδδιοκτησιακό του καθεστώς και δεν αντιμετωπίζει πολεοδομικά προβλήματα.

Μάλιστα ήδη σε τμήμα της πρώην Βάσης λειτουργούν το Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κρήτης και το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών.

Σύμφωνα με πληροφορίες η Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου έχει προχωρήσει στην προκήρυξη του διαγωνισμού εκδήλωσης ενδιαφέροντος για το συγκεκριμένο ακίνητο που θα χωροθετηθούν υπηρεσίες υγείας, ενώ σε μεγάλο μέρος θα δημιουργηθεί χώρος πρασίνου.

.

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ... ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ



* γι΄αυτό ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ...!


-

ΠΟΡΕΙΕΣ...ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

O απλός κόσμος, άρχισε να ξεσηκώνεται και μετά το κίνημα του “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ” , αρχίζει να …επισκέπτεται τα σπίτια των … υπεύθυνων πολιτικών Μας.
Μετά τις πρόσφατες ειδήσεις στη REAL NEWS, ο λαός αρχίζει τις πορείες, όχι πλέον στη Βουλή των Ελλήνων, αλλά στα σπίτια των πολιτικών.
Η ενημέρωση γίνεται μέσω μηνυμάτων SMS , MAIL, INTERNET , στόμα με στόμα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η  πορεία, στο σπίτι του Ακη Τσοχατζόπουλου.
Αρχικλέφτη Τσοχατζόπουλε …Φέρε πίσω τα λεφτά μας .. !! φώναζαν οι διαδηλωτές !
Με αυτό το σύνθημα δεκάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν και αποδοκίμασαν τον Άκη Τσαχατζόπουλο τη Πέμπτη 24/2/11, έξω απο το πανάκριβο σπίτι του στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
*** Το επόμενο Ραντεβού στις 3/3/2011 , ημέρα Πέμπτη ώρα 15.00, στην οδό Αναγνωστοπούλου – Κολωνάκι, έξω από το σπίτι του ΣΗΜΙΤΗ.
-

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Γάμος αλά ελληνικά

Ο τραπεζικός "γάμος αλά ελληνικά" που δεν έχει (ακόμη) γίνει

Η Alpha Bank, η τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα, απέρριψε την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, οδηγώντας στην προσωρινή ακύρωση μίας γενναιόδωρης πρότασης γάμου ύψους 2,9 δισ. ευρώ. Η «τσαχπίνα» νύφη υποστήριξε ότι το ενδιαφέρον ήταν ανεπιθύμητο και επιζήμιο.

Είναι η τέταρτη φορά που η σχέση αυτή δεν τελεσφορεί. Όμως δεν πρόκειται για μία νοσηρή εμμονή  χωρίς νόημα. Η κατάληξη της πρότασης απασχολεί τους μετόχους-πεθερικά που επιθυμούν οι τράπεζες να προχωρήσουν μαζί και να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους.

Και οι δύο ιεροκήρυκες, το υπουργείο Οικονομικών της χώρας και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, φαίνονται ανόητοι που βιάστηκαν να δώσουν την ευχή τους για τη συνένωση. Επειδή οι προνομιούχες μετοχές που ελέγχει το δημόσιο αξίας 1 δισ. ευρώ δόθηκαν στην Alpha για να βελτιώσει την ελκυστικότητά της, θα μπορούσε να γίνει ο γάμος. Ωστόσο αυτό θα ήταν παρέμβαση.

Στο μεταξύ, οι επενδυτές ακόμη ελπίζουν ότι η Alpha και η Εθνική θα «κάνουν το σωστό», γεγονός που ώθησε σε άνοδο τις μετοχές της Alpha. Όμως το αδιέξοδο πιθανώς θα οδηγήσει σε διόρθωση των τιμών.

Η Παρασκευή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο γάμος δεν ολοκληρώθηκε. Ακριβώς δέκα χρόνια πριν οι δύο τράπεζες σχεδόν τα βρήκαν, αλλά τα χάλασαν για το ποιος θα είναι το αφεντικό. Αυτή τη φορά υπήρξε μία προγαμιαία συμφωνία για μοιρασμένη διοίκηση, όμως και πάλι η Alpha «παρεξηγήθηκε». Ακόμη νιώθει υποτιμημένη.

Η δικαιολογία της νύφης που το «έσκασε» αυτή τη φορά είναι ότι η ΕΤΕ, η μεγαλύτερη τράπεζα στη χώρα, έχει πολλές «αποσκευές». Η ΕΤΕ διαθέτει ελληνικά κρατικά ομόλογα αξίας άνω των 20 δισ. ευρώ, ενώ η Alpha το ένα τέταρτο από αυτό το ποσό.

Στην περίπτωση που η χώρα χρεοκοπήσει, η ενοποιημένη εταιρεία θα εκθέσει τους μετόχους της Alpha σε μεγαλύτερους κινδύνους. Ρεαλιστικά σε μία τέτοια περίπτωση, η ΕΤΕ είναι σε καλύτερη θέση να τα καταφέρει δεδομένου ότι στο τέλος του τρέχοντος τριμήνου θα έχει αντλήσει νέα κεφάλαια ύψους 2,8 δισ. ευρώ σε διάστημα έξι μηνών.

Πως το χαρτοφυλάκιο ακινήτων της Alpha και η υψηλή στάθμιση σε επιχειρηματικά δάνεια συνάδουν με αυτό το σενάριο; Θα μπορούσε να γίνει haircut 60% σε ορισμένα πάγια αντί του 30% στα κρατικά ομόλογα της ΕΤΕ;

Η Alpha δεν συμβουλεύτηκε τους μετόχους της πριν απορρίψει το μνηστήρα με τα δώρα. Οι κάτοχοι μετοχών γνωρίζουν ότι η ΕΤΕ δεν είναι τέλεια. Όμως ξέρουν ότι το μέγεθος της Alpha δεν είναι βιώσιμο μακροπρόθεσμα. Χρειάζεται έναν εταίρο που θα της δώσει σημαντικό μέγεθος.

Επίσης, η Alpha έχει ανάγκη και υψηλά κόστη συντήρησης. Ενδέχεται να χρειαστεί περίπου 1 δισ. ευρώ νέα κεφάλαια στους επόμενους μήνες. Το να προσποιείται ότι το κεφάλαιο και η ρευστότητα της καλύτερης τράπεζας δεν είναι αρκετά ίσως αποδειχθεί παράτολμο.

Αλήθεια είναι ότι δεν θα ευοδωθεί το ειδύλλιο χωρίς τα οικονομικά. Αν η Εθνική σταθεί στα πόδια της και αυξήσει το premium της πρότασης στο 30% από περίπου 25%, μπορεί να υπάρξει ανάφλεξη του ενδιαφέροντος. Η ΕΤΕ φοβάται μία ακόμη απόρριψη και είναι πολύ περήφανη για να κυνηγήσει και να κάνει παζάρια. Συνεπώς ο εγωισμός μπορεί να της κοστίσει τον αγώνα για την λιγότερη «άσχημη» ελληνική τράπεζα.

Στο μεταξύ, η ναρκισσιστική Alpha υποστηρίζει ότι οι αγορές δεν αξιολογούν σωστά τα κάλλη της, και με βάση αυτό, ούτε η Εθνική την αξιολογεί σωστά. Οι ελληνικοί τραπεζικοί κύκλοι συχνά διέπονται από υπερβολική περηφάνια εις βάρος της λογικής, όμως η τιμή της μετοχής της θα «ξεφουσκώνει» όσο εξασθενεί το ενδιαφέρον της ΕΤΕ.

Η ΕΤΕ προσφέρει στους μετόχους της Alpha premium 25% την πρώτη ημέρα και επιπλέον 25% στην περίπτωση που γίνει πράξη μόλις το ήμισυ των συνεργειών. Και αυτό δεν είναι πολύ ευτελές.

Συνεπώς μήπως η ΕΤΕ κάνει επιθετική κίνηση και προσπαθήσει να κλέψει τη νύφη;

Ναι, την κατάλληλη στιγμή. Όμως η ΕΤΕ αντέχει να παίξει το παιχνίδι της αναμονής.

Όταν η Alpha εν τέλει απευθυνθεί στους μετόχους, η ΕΤΕ ενδέχεται να εφορμήσει με επιθετική πρόταση. Μπορεί να καταθέσει την ίδια πρόταση χωρίς το μοίρασμα της διοίκησης. Οι μέτοχοι είναι πιθανό να δεχτούν την προσφορά της ΕΤΕ – όχι μόνο για να αποφύγουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να αποφύγουν και το dilution, αλλά και να καρπωθούν το premium.

Αναρτήθηκε στο http://blogs.wsj.com/source της Wall Street Journal από τον Nick Skrekas δημοσιογράφο του Dow Jones Newswires στην Αθήνα και συνεργάτη της Wall Street Journal.

.
Του Nick Skrekas
-
.

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

ΑLΡΗΑ ΒΑΝΚ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ  ΤΡΑΠΕΖΑΣ
Η ΑLΡΗΑ ΒΑΝΚ ιδρύθηκε το 1879 από τον Ιωάννη Φ.Κωστόπουλο, όταν δημιούργησε μια μικρή εμπορική επιχείρηση στην Καλαμάτα.
 
Το 1918 μετονομάστηκε σε Τράπεζα Καλαμών.
Το 1924 η έδρα της μεταφέρθηκε στην Αθήνα και η τράπεζα ονομάστηκε Τράπεζα Ελληνικής Εμπορικής Πίστεως.
 
Το 1947 άλλαξε σε Τράπεζα Εμπορικής Πίστεως, το 1972 σε Τράπεζα Πίστεως και,τέλος,τον Μάρτιο του 1994 σε Αlpha Τράπεζα Πίστεως.
 
Το 1999 εξαγόρασε το 51% των μετοχών της Ιονικής Τράπεζας και η νέα διευρυμένη τράπεζα που προέκυψε από τη συγχώνευση ονομάστηκε Αlpha Βank.

.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=385698&dt=20/02/2011#ixzz1EUwDV2vo
-
(Τώρα...θα αλλάξει πάλι όνομα, με το προξενιό της ΕΤΕ )
-

2011 βελανιδιές στην Καισαριανή

 

2011 βελανιδιές θα φυτευτούν αύριο στο λόφο Αράπη στην Καισαριανή μετά από πρωτοβουλία της Ένωσης Γερμανοελληνικών Εταιρειών. Μια συμβολική κίνηση σε πολλά επίπεδα.


Η χρονιά φέτος είναι αφιερωμένη στα δάση. Μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Ένωση Γερμανοελληνικών Εταιρειών να αναλάβει την πρωτοβουλία σε συνεργασία με τον δήμο Καισαριανής να φυτέψει αύριο Κυριακή στο λόφο Αράπη 2011 ελληνικές βελανιδιές. Αφορμή για αυτή την πρωτοβουλία δεν στάθηκε όμως μόνο η αφιερωμένη στα δάση χρονιά αλλά και οι μεγάλες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο. «Δεν χρειάζεται να καίγονται δάση για να φυτεύουμε, μπορούμε να το κάνουμε κι έτσι», δήλωσε στην Deutsche Welle η πρώην βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών Δρ. Σκαρπέλη Σπερκ, πρόεδρος της Ένωσης Γερμανοελληνικών Εταιρειών:

«Η δική μας η συμβολή είναι πολύ μικρή σε σχέση με αυτά που κάνει ο δήμος» επεσήμανε.

Η πρώην βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών Δρ. Σκαρπέλη ΣπερκBildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:  Η πρώην βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών Δρ. Σκαρπέλη ΣπερκΗ κυρία Σκαρπέλη Σπερκ μόνο καλά λόγια έχει να πει για τις εθελοντικές ομάδες πυρόσβεσης του δήμου Καισαριανής:

«Πρέπει να πω ότι διαπιστώσαμε πως πρόκειται για μια ομάδα καταπληκτικών ανθρώπων με αυτοθυσία. Είναι πραγματικοί ήρωες, εάν σκεφθεί κανείς τον τρόπο που ενεργούν τα καλοκαίρια και το γεγονός ότι δεν είναι τόσο καλά εξοπλισμένοι και έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ πιο μεγάλες προκλήσεις».

Δεν αρκούν οι συμβολισμοί

Η συνεργασία δεν είναι καινούργια. Ο δήμος της Καισαριανής συνεργάζεται με τον δήμο του Τίμπιγκεν, ο οποίος έχει παράσχει υλική υποστήριξη και τεχνογνωσία στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Η δεντροφύτευση στο λόφο της Καισαριανής έχει βέβαια και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό που συνδέεται με την κατοχή και τις εκτελέσεις. Μια κίνηση φιλίας, σε μια όμως και πάλι βεβαρυμμένη εποχή για τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Αυτή τη φορά εξαιτίας του ευρώ:

«Δεν είναι τόσο η κρίση του ευρώ που επιβαρύνει τις ελληνογερμανικές σχέσεις, όσο ο τρόπος που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και κυρίως η καγκελάριος το όλο θέμα. Και δεν έχουν πληγεί μόνο οι ελληνογερμανικές σχέσεις αλλά οι σχέσεις γενικότερα με την νότια Ευρώπη εξαιτίας της συμπεριφοράς της καγκελαρίου και του υπουργού Οικονομικών. Και το καταλαβαίνει αυτό κανείς και στον ελληνικό τύπο, ο οποίος δεν είναι φιλικός, αλλά δεν είναι παράξενο μετά από τον τρόπο που παρουσιάζονταν οι Έλληνες στην εφημερίδα Bild» επισημαίνει η κυρία Σκαρπέλη.

Ο λόφος Αράπη στην Καισαριανή Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:  Ο λόφος Αράπη στην Καισαριανή Η Ένωση Γερμανοελληνικών Εταιρειών, η οποία χρονολογείται από το 1961 αποτελείται σήμερα από 45 συλλόγους, ενώ διαθέτει και ένα συμβουλευτικό σώμα στο οποίο συμμετέχουν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Έλληνας πρεσβευτής στο Βερολίνο καθώς και ο Γερμανός πρέσβης στην Αθήνα. Στόχος είναι η προαγωγή των σχέσεων των δυο λαών και στα άμεσα σχέδια της Ένωσης, όπως μας λέει η κυρία Σκαρπέλη Σπερκ, είναι:

«Να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε αυτή την ομάδα δράσης στην Καισαριανή και να εκπαιδεύσουμε και άλλους ανθρώπους. Δεν αρκεί να φυτεύεις. Τα δάση θέλουν και περιποίηση. Εκτός αυτού όμως θέλουμε να κάνουμε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, στο οποίο θα συμμετέχουν και Ελληνοκύπριοι, για να βελτιώσουμε γενικότερα την κατάσταση. Να εκπαιδεύσουμε ανθρώπους που θα είναι σε θέση να φυτέψουν και να περιποιηθούν πολύ μεγαλύτερες εκτάσεις. Δεν μας αρκεί να κάνουμε κάτι σε συμβολικό επίπεδο. Θέλουμε να κάνουμε κάτι σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την προστασία των δασών και του κλίματος.»


Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης Γιάννης Παπαδημητρίου
-copy, d.welle
-

Διεθνές ξεπούλημα λόγω... κρίσης

Η ύφεση οδηγεί ακόμη και πλούσιες χώρες στο να βάλουν πωλητήριο σε νησιά, λίμνες και ατόλες, αλλά δυσκολεύονται να βρουν αγοραστές




Στη χώρα μας δεν έχει γίνει ακόμη μια αξιόπιστη καταγραφή όλων των νησιών, ιδιωτικών και μη, με αποτέλεσμα το Δημόσιο να χάνει φορολογικά έσοδα. Η Εθνική Στατιστική Αρχή, εν όψει της απογραφής που αρχίζει εφέτος, πιστεύεται ότι θα δώσει μια εικόνα για το πόσα νησιά βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών.

Πρόχειρες αναφορές, πάντως, από στελέχη του υπουργείου Οικονομικών σημειώνουν ότι περί τα 60 νησιά και βραχονησίδες ανήκουν σε ιδιώτες, κυρίως εφοπλιστές και επιχειρηματικούς ομίλους. Πολλά εξ αυτών έχουν αρχίσει να αξιοποιούνται τουριστικά ως τόποι παραθεριστικής κατοικίας. Πρόκειται για εκτάσεις οι οποίες ξεκινούν από 100 στρέμματα και ξεπερνούν σε ορισμένες περιπτώσεις και τα 5.000 στρέμματα. Τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία από διεθνείς κτηματομεσιτικούς οίκους, ανάμεσα στους οποίους και η CΒ Richard Εllis, τουλάχιστον τέσσερα νησιά έχουν αλλάξει ιδιοκτησία, ανάμεσα στα οποία και μια νησίδα στον Αργολικό κόλπο. Οι τιμές τους θεωρούνταν μέχρι προσφάτως εξωπραγματικές, σε τέτοιο σημείο μάλιστα που δεν μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητη την κυβέρνηση, η οποία προσδοκά φόρους από τους ιδιοκτήτες τους. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος της τιμής των νησιών που ίσχυε μέχρι πρότινος (προτού ξεσπάσει δηλαδή η οικονομική κρίση), είναι αρκετό το παράδειγμα που δίνουν στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Μια μικρή νησίδα, συνολικής επιφάνειας 80 στρεμμάτων, κοστολογήθηκε το 2008 προς 1 εκατ. ευρώ. Ολα τα ελληνικά νησιά όμως που προωθούνται προς πώληση από διάφορα κτηματομεσιτικά γραφεία είναι ιδιωτικά, στα οποία έτσι κι αλλιώς δεν είχαν πρόσβαση οι πολίτες. Ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου προτίθεται, όπως δεσμεύτηκε, να φέρει νόμο σύμφωνα με τον οποίο θα απαγορεύεται η εκποίηση ή μεταβίβαση δημόσιας γης, εκτός αν αποφασίσει διαφορετικά η Βουλή. Ακόμη και αν αποφασισθεί να πωληθεί (ή να αξιοποιηθεί) ένα νησί, δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση να το αγοράσει κανείς. Πρώτα από όλα χρειάζεται «χοντρό» πορτοφόλι, καθώς η τιμή κάθε νησιού ποικίλλει και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Τα πιστοποιητικά που απαιτούνται δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση μέσα στη δαιδαλώδη ελληνική γραφειοκρατία, αφού θα πρέπει να εξασφαλισθούν άδειες από τρία υπουργεία: Αμυνας, Υποδομών και Πολιτισμού. Θα πρέπει επιπλέον να εξασφαλίσει άδεια από την Αρχαιολογική Υπηρεσία ότι το νησί δεν διαθέτει αρχαία, όπως και άδεια από τη Δασική Υπηρεσία ότι δεν έχει χαρακτηριστεί δασική έκταση.


Διαβάστε περισσότερα:
-
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=385600&dt=20/02/2011#ixzz1ETn8b6Xf
ΝΙΚΟΣ ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

Μέτρα πανικού για την εκροή καταθέσεων



Η απελπισία των τραπεζών για τις συνεχιζόμενες, σημαντικές εκροές καταθέσεων οδηγεί την κυβέρνηση, προφανώς κατόπιν σχετικού αιτήματος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, σε αστυνομικά/φορολογικά μέτρα απελπισίας, όπως αυτό που έγινε χθες γνωστό από τη Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών: αρχίζουν φορολογικοί έλεγχοι σε όλους όσοι απέσυραν καταθέσεις από ελληνικές τράπεζες!
Σύμφωνα με τη σχετική πληροφόρηση, που προέρχεται από τον γ.γ. Πληροφοριακών Συστημάτων, Δ. Σπινέλλη, και μεταδόθηκε χθες από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, προκειμένου να διασφαλισθεί η… τρομοκρατική αναπαραγωγή της είδησης από τον Τύπο και τα ΜΜΕ, οι «κομπιουτεράδες» του υπουργείου Οικονομικών συλλέγουν από την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών στοιχεία για όλες τις μεταφορές καταθέσεων του 2010 από ελληνικές τράπεζες σε τράπεζες του εξωτερικού!
Σε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά, αλλά πιθανότατα και στα παγκόσμια χρονικά, «άσκηση» ελέγχων πόθεν έσχες, οι τράπεζες καλούνται να δώσουν στο υπουργείο Οικονομικών τα στοιχεία όλων των καταθετών που έστειλαν κεφάλαια στο εξωτερικό, χωρίς να υπάρχει έστω και υποψία φοροδιαφυγής εκ μέρους τους! Δεδομένου ότι το 2010 η εκροή καταθέσεων ήταν μαζική, ξεπερνώντας τα 30 δις. ευρώ, ενώ σημαντικό μέρος των εκροών κατευθύνθηκαν σε τράπεζες του εξωτερικού, είναι προφανές ότι το υπουργείο Οικονομικών σχηματίζει μια αχανή βάση δεδομένων, με πλήρη στοιχεία για τους καταθέτες (ονοματεπώνυμο, ΑΦΜ, ποσό καταθέσεων που μεταφέρθηκε στο εξωτερικό και πιθανόν πολλά ακόμη ευαίσθητα προσωπικά στοιχεία).
Ο πρωτοφανής αυτός έλεγχος, που ευθέως παραπέμπει σε ελέγχους διακίνησης κεφαλαίων άλλων εποχών, δημιουργεί τεράστιες αμφιβολίες για τη νομιμότητά του:
n Στην προκειμένη περίπτωση, παρέχονται μαζικά στοιχεία που καλύπτονται από το τραπεζικό απόρρητο, για να διαπιστωθεί αν έχουν τελεστεί φορολογικά αδικήματα, όπως η απόκρυψη εισοδημάτων.
n Όμως, άρση του τραπεζικού απορρήτου δικαιολογείται μόνο σε περιπτώσεις φορολογικών ελέγχων, όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις τέλεσης αδικημάτων φοροδιαφυγής. Αντίθετα, οι διασταυρώσεις που γίνονται τώρα από την ΓΓΠΣ είναι μια μορφή γενικού ελέγχου, ανεξαρτήτως αν υπάρχουν ενδείξεις τέλεσης παραβάσεων, που είναι πολύ αμφίβολο αν δικαιολογεί την άρση του τραπεζικού απορρήτου.
n Με άλλα λόγια, οι έλεγχοι που επιχειρεί να αρχίσει τώρα η ΓΓΠΣ βασίζονται σε μια αδιανόητη γενική αρχή, σύμφωνα με την οποία κάθε καταθέτης που μεταφέρει τα κεφάλαια του στο εξωτερικό είναι εξ ορισμού ύποπτος για φοροδιαφυγή και μπορεί να καταλυθεί, χωρίς άλλες εξηγήσεις και περιττές διατυπώσεις, το τραπεζικό απόρρητο!
Παρότι, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η «μάχη» των κρατών κατά της φοροδιαφυγής περιορίζει διεθνώς όλο και περισσότερο το πεδίο του τραπεζικού απορρήτου, σε όλες τις χώρες αυτό αίρεται με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και διαδικασίες. Οι φορολογικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να «ανοίγουν λογαριασμούς» φορολογουμένων, στο πλαίσιο φορολογικών ελέγχων, αλλά σε ευρωπαϊκή χώρα είναι ίσως η μοναδική περίπτωση μαζικού ανοίγματος λογαριασμών, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη φορολογικής παράβασης των καταθετών!
Όλα αυτά μάλιστα, συμβαίνουν την ώρα που το υπουργείο Οικονομικών ανακοινώνει ότι θα επαναφέρει με το φορολογικό νομοσχέδιο που κατατίθεται προσεχώς στη Βουλή την ευνοϊκή διάταξη για επαναπατρισμό κεφαλαίων, χωρίς ελέγχους πόθεν έσχες! Δηλαδή, στην είσοδο των κεφαλαίων στη χώρα είναι για την Πολιτεία αδιάφορο αν αυτά προέρχονται ακόμη και από «σκληρές» εγκληματικές δραστηριότητες, ενώ στην έξοδο από τη χώρα διενεργούνται έλεγχοι πόθεν έσχες ακόμη και σε απόλυτα νομιμόφρονες πολίτες, που έχουν δηλώσει όλα τα εισοδήματά τους στην εφορία!
Το ερώτημα, βέβαια, εν προκειμένω είναι αν οι ελεγκτικές αρχές του υπουργείου Οικονομικών διενεργούν ελέγχους πόθεν έσχες αδιακρίτως, έχοντας ως στόχο τη συλλογή εσόδων, γιατί άραγε θα πρέπει να περιλαμβάνονται στους ελεγχόμενους μόνο όσοι διακίνησαν κεφάλαια στο εξωτερικό; Γιατί, άραγε, να μην αρχίσει η ΓΓΠΣ ένα γενικό έλεγχο πόθεν έσχες, αντλώντας τα στοιχεία για όλους τους καταθέτες των ελληνικών τραπεζών και διασταυρώνοντας αυτά με τα δηλωμένα στην εφορία εισοδήματα; Γιατί να μην φθάσουμε και στην πλήρη κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου;
Προφανές είναι, ότι εν προκειμένω δεν διενεργούνται έλεγχοι με πρωταρχικό στόχο τον εντοπισμό φορολογητέας ύλης, αλλά ως οιονεί αστυνομικό μέτρο «σωφρονισμού» των καταθετών, ώστε να σταματήσουν να αποσύρουν κεφάλαια για τις ελληνικές τράπεζες. Άλλωστε, με δεδομένη την έκταση της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα, είναι βέβαιο ότι μεγάλο ποσοστό των καταθετών έχουν κάτι να κρύψουν από ελέγχους πόθεν έσχες και, ως εκ τούτου, αρκετοί είναι αυτοί που θα σκεφθούν πλέον δύο φορές πριν μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό –αυτό φαίνεται τουλάχιστον ότι έχουν κατά νου όσοι διεξάγουν τον έλεγχο-σκούπα στους καταθέτες που διακίνησαν κεφάλαια στο εξωτερικό. Κανείς δεν σκέφτεται, όμως, ότι τέτοιοι έλεγχοι καταλήγουν να κλονίζουν την εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα και στο κράτος δικαίου, με συνέπειες μακροπρόθεσμα ακριβώς αντίθετες από τις επιδιωκόμενες…


SXOLIO


NIKOLAS
Μου κάνει πραγματικά έντονη εντύπωση η υπεράσπιση από το κράτος των ιδιωτικών επιχειρήσεων που λέγονται τράπεζες. Οι εν λόγω εταιρίες, εν καιρώ κρίσης έκλεισαν τις στρόφιγγες παροχών προς τον εμπορικό κόσμο της χώρας, στερόντας του το δικαίωμα της ύστατης σωτηρίας, την ώρα που η κυβέρνηση τους παρείχε πακέτα στήριξης και ενίσχυσης. Ο λόγος ήταν προφανώς για την προάσπιση των συμφερόντων τους και τη μείωση της έκθεσής τους σε κίνδυνο. Όταν οι Έλληνες καταθέτες αποφάσισαν να κάνουν το ίδιο (μείωση της έκθεσης τους σε κίνδυνο) αποκαλούνται εθνικοί προδότες και κυνηγούνται φορολογικά σαν κοινοί εγκληματίες. Επίσης χρόνια τώρα και με την ανοχή κάθε πολιτικού χρώματος επιτρέπεται η αισχροκέρδια του καταθέτεις με επιτόκιο 2% και δανείζεσαι με 10% για να μην αναφέρω τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών. Η σχέση καταθέτη-πιστωτικού ιδρύματος είναι μια σχέση πελατειακή/εμπορική. Όπως οι τράπεζες διυλίζουν τους πελάτες σε risky ή affluent, έτσι και οι πελάτες τους θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα της επιλογής του κατά τη γνώμη τους κατάλληλου πιστωτικού ιδρύματος ντόπιου ή όχι με τα ίδια κριτήρια. Επεμβάσεις κρατών υπό μορφή αστυφύλακα τιμωρού, όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά εντείνουν το κλίμα πανικού και αβεβαιότητας.

.


ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ


«Βιομήχανοι» γίνονται οι τραπεζίτες
Ολο και περισσότερες επιχειρήσεις που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους περνούν στον έλεγχο των τραπεζών
-

Οι Ιρλανδικές τράπεζες που κατέρρευσαν είχαν περάσει το stress test



Πέντε μήνες μετά τις… τυμπανοκρουσίες των ευρωπαϊκών τεστ αντοχής, που έβγαλαν «καθαρές» τις δύο μεγαλύτερες ιρλανδικές τράπεζες, οι χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ υποχρεώνονται να διαθέσουν ένα «πακέτο» που μπορεί να φθάσει και τα 100 δις. ευρώ για τη διάσωση της Ιρλανδίας. Και ήδη ακούγονται στο διεθνές στερέωμα σοβαρές φωνές, που υποστηρίζουν με σοβαρά επιχειρήματα το αδιανόητο: οι διασώσεις κρατών είναι ασπιρίνες στον καρκίνο, η Ευρωζώνη χρειάζεται ένα πακέτο διάσωσης όλων των τραπεζών, με «κούρεμα» μετόχων και πιστωτών.